Samenvatting

Inleiding

Het noodzakelijke denkproces voor het nemen van de juiste beslissingen tijdens het praktische, fysiotherapeutische handelen wordt klinisch redeneren genoemd. In het algemeen wordt aangenomen dat flexibiliteit in het denkproces en een goed gestructureerde kennisbasis hieraan ten grondslag liggen.

Vraagstelling

Dit onderzoek is gericht op de vraag of in de perceptie van de studenten het competentiegericht onderwijs (CGO), ingericht volgens het 4 C/ID-model, het klinisch redeneren binnen de domeinen flexibiliteit in het denkproces en kennisstructuur, meer bevordert dan het meer traditionele, probleemgestuurde onderwijs (PGO).

Methode

Aan de hand van een vragenlijst die het klinisch redeneren in kaart brengt (met subschalen in de domeinen flexibiliteit in het denkproces en kennisstructuur), zijn vierdejaars studenten van het cohort 2004 (n=58) en van het cohort 2006 (n=34) van de opleiding Fysiotherapie van de Hogeschool Zuyd te Heerlen met elkaar vergeleken. Daarbij werd een ongepaarde student t-toets uitgevoerd.

Resultaten

Het resultaat van dit onderzoek laat zien dat in de perceptie van de studenten een statistisch significante verbetering is opgetreden in het klinisch redeneren van de vierdejaars studenten uit het cohort 2006 die het CGO volgden in vergelijking met studenten uit het cohort 2004 die het meer traditionele PGO doorliepen (klinisch redeneren p=0.01 en meer specifiek in het domein flexibiliteit in denken p=0.01 en kennisstructuur p=0.03).

Conclusie en discussie

Meer onderzoek is nodig naar de wijze waarop CGO het klinisch redeneren van studenten helpt verbeteren, naar de factoren die dit proces mede beïnvloeden en naar objectieve meetinstrumenten om het klinisch redeneren te kunnen evalueren. (Gerards-Last D, Geraets J. Klinisch redeneren in het fysiotherapie onderwijs. Tijdschrift voor Medisch Onderwijs 2011;30(5):226-236.)

Summary

Introduction

Mental processes leading to the right decisions in physiotherapeutic practice are referred to as clinical reasoning. It is generally assumed that clinical reasoning requires flexibility of thinking and a well-structured knowledge base.

Objective

This study investigated students’ perceptions of learning about clinical reasoning in order to answer the question whether competence-based education (CBE) based on the four component instructional design (4 C/ID) model was superior to traditional problem-based learning (PBL) in enhancing flexibility of thinking and structuring of knowledge.

Method

We administered a questionnaire about clinical reasoning with subscales on flexibility of thinking and knowledge structure to the fourth year physiotherapy students of the entering cohorts of 2004 (N=58) and 2006 (N = 34) at Zuyd University, Heerlen, the Netherlands. The cohort of 2004 attended a traditional PBL curriculum and the 2006 cohort attended a competence-based curriculum based on the 4C/ID model. We used an unpaired student t-test to compare the responses to the questionnaire of the two cohorts.

Results

There was a statistically significant improvement in clinical reasoning among the students attending the competence- based curriculum compared to the students of the PBL curriculum (clinical reasoning: p=0.01), specifically in flexibility of thinking (p=0.01) and structure of knowledge (p=0.03).

Conclusion and discussion

Further studies should investigate how competence-based learning promotes students’ clinical reasoning skills, factors influencing this process and objective instruments for evaluating clinical reasoning. (Gerards-Last D, Geraets J. An investigation of clinical reasoning in physiotherapy education. Netherlands Journal of Medical Education 2011;30(5):226-236.)