Samenvatting

Er is onvoldoende bekend over de overgang in het medisch curriculum van de eerste vier, hoofdzakelijk op theoretische kennis gerichte jaren naar de vooral praktijkgerichte co-assistentschappen. De ervaringen van medisch studenten met deze overgang zijn onderzocht met behulp van focusgroepdiscussies waaraan twintig vijfdejaars studenten geneeskunde in Maastricht deelnamen. De studenten blijken een groot verschil te ervaren tussen de co-assistentschappen en de voorgaande jaren. Dit is deels toe te schrijven aan het proces van professionele socialisatie. Verder ervaren studenten hiaten in hun basiskennis en hebben ze moeite hun theoretische kennis in de praktijk toe te passen, met name bij het redeneren van symptomen naar diagnose. Dit is opmerkelijk, aangezien het probleemgestuurde onderwijs in Maastricht juist de integratie van basisvakken en klinische vakken en het leren denken vanuit symptomen zou moeten stimuleren. Een mogelijke verklaring is dat toetsing en examenreglement niet goed aansluiten bij de doelstellingen van het curriculum. Er worden suggesties gedaan hoe deze situatie verbeterd zou kunnen worden.

Summary

Too little is known about the transition from the first four, predominantly theory-oriented years of the undergraduate medical curriculum to the clinical practice oriented clerkships in the final two years. We have explored medical students’ experiences with this transition. Twenty fifth-year undergraduate medical students at Maastricht Medical School participated in focus group discussions. It emerged that students experience something of a culture shock on entering the clinical phase, with adverse effects on their learning. This is partly attributable to the process of professional socialization. Students also find themselves confronted with gaps in their basic knowledge and difficulty in applying theoretical knowledge in day-to-day clinical practice, especially in reasoning from symptoms to diagnosis. This is surprising, considering that the Maastricht problem-based learning approach is thought to foster integration of basic science subjects and clinical subjects as well as clinical reasoning from symptoms to diagnosis. A possible explanation might be that the assessment and examination programme does not match the objectives of the curriculum. Recommendations are made as to how the gap between theory and clinical practice may be bridged.