Het is niet altijd gemakkelijk om twee functies te combineren die zo tegen gesteld zijn als hartspecialist en kuns tenaar. In de ogen van andere mensen overheerst vaak een van beide identiteiten als zij het over mij hebben. Ik vind ‘een geloofwaardig kunstenaar zijn’ de moei lijkste positie. Bij kunst gaat het om experimenteren en ideeën, om intuïtie en instinct. Kunst heeft magie en alchemie, maar als arts blijf ik toch altijd achterdochtig jegens degene die in de grote zwarte ketel roert. Bij cardiologie gaat het immers om wetenschap en rationeel denken. Tegelijk cardioloog en kunstenaar zijn is dan ook een giftige combinatie. En als in de kunstwereld bovendien één principe overheerst, dan is het waarschijnlijk het principe dat niets belangrijker is dan de kunst zelf. Hoewel de kunstwereld het onconventionele toejuicht, staat juist deze wereld zelf bol van de conventies. Kunstenaars maken werk dat ‘op kunst lijkt’ en vertonen gedrag dat stereotypen versterkt. Ook binnen de medische wereld zijn er krachtige stereotypen; hartspecialisten zijn daar een voorbeeld van. In smetteloos wit staan zij in dienst van hun patiënten.