Context / probleemstelling of aanleiding
Context/probleemstelling of aanleiding:
Het coschap Psychiatrie is onderdeel van het Masterprogramma. Empathie en compassie zijn bij uitstek kwaliteiten die de studenten voor dit coschap nodig hebben. Daarnaast is het vormen van een kritisch oordeel over normaal en abnormaal belangrijk voor het doen van diagnostiek in dat vak. Om de coassistenten, naast de inhoudelijke voorbereiding, ook een beter beeld te geven van psychiatrie in het dagelijkse leven is al het voorbereidende onderwijs opgenomen in een overkoepelend, interactief verhaal van een fictieve coassistent. In de interactieve leefomgeving van dit fictieve karakter vinden coassistenten veel verwijzingen naar psychiatrie in het dagelijks leven (bijvoorbeeld in muziek, boeken, films, kunst en het nieuws). Daarnaast maken de coassistenten in deze omgeving kennis met verschillende personages uit het leven van de fictieve coassistent bij wie verschillende kenmerken van psychiatrische problematiek aan bod komt. Met storytelling willen wij vooroordelen van veelvoorkomende stereotypen in de psychiatrie wegnemen bij coassistenten. Daarnaast willen wij de coassistent kritisch laten nadenken over de grenzen van het medische en het sociaalmaatschappelijke handelen als dokter in het algemeen en binnen de psychiatrie in het bijzonder. Bovendien leidt bewustmaking van de bredere context van de patiënt buiten de behandelkamer tot meer empathisch vermogen en begrip voor de sociale context van de patiënt in belang van het medisch handelen.
Beschrijving van de interventie/innovatie:
In de digitale huiskamer van een fictieve coassistent kunnen coassistenten interactie aan gaan met verschillende voorwerpen in de kamer zoals bijvoorbeeld de boekenkast, kunst aan de muur, sportkleding of een krant. Zij krijgen dan voorbeelden te zien van psychiatrie in het dagelijkse leven (bijvoorbeeld personages in literatuur, films en series, kunstenaars en artiesten met psychiatrische problemen etc.). In de leeromgeving hebben de coassistenten de autonomie over de eigen leerervaring en kunnen zij facultatief meer over de onderwerpen leren die zij interessant of waardevol vinden. Ze worden geprikkeld om zelf te kiezen uit een groot aanbod aan verdieping.
Daarnaast maken coassistenten in deze omgeving kennis met verschillende personages (een huisgenoot, familieleden en vrienden) uit het leven van de fictieve coassistent bij wie verschillende psychiatrische problematiek aan bod komt. Door middel van spelelementen doorlopen de coassistenten verschillende casus. Zo kunnen studenten “swipen” met drugs en hun werking, twee voor twaalf spelen met hun oom over zijn symptomen of een kruiswoordpuzzel over psychiatrische begrippen maken met hun. Zo leren coassistenten spelenderwijs inhoudelijk in een aantrekkelijke context en oefenen zij met de differentiaal diagniek van verschillende psychiatrische symptomen en ziektebeelden voordat zij starten met het coschap.
Ervaringen/analyse van de implementatie:
De digitale leefomgeving van de coassistent wordt door het grootste deel van de coassistenten uitgebreid bekeken. Zij geven ook zelf meer tips voor boeken en series die aan de voorbeelden kunnen worden toegevoegd. Sommige studenten geven ook aan het facultatieve deel niet te bekijken omdat zij hier geen behoeften aan hebben of geen tijd voor willen maken, maar vinden het dan wel esthetisch mooi en prettig als leeromgeving voor hun verplichte zelfstudiestof.
Formele evaluatie zal nog volgen vanwege het uitrollen van het onderwijs in de masterfase waarin het coschap psychiatrie zich bevindt. Tijdens mondelinge feedbackmomenten met de coördinator blijkt tot nu toe wel dat alle studenten zich de leeromgeving 13 weken later nog goed herinneren, vaak inclusief voorbeelden van verdiepende elementen.
Lessons learned (implicaties voor de praktijk):
Door het gebruik van interactieve digitale storytelling tijdens de voorbereiding van het coschap psychiatrie hopen wij een kritische houding over (ab)normaliteit te bevorderen, meer empathie te kweken en stigma’s van psychiatrische stereotyperingen weg te nemen. Studenten reageren met name enthousiast op de interactieve patiëntcasus waarmee zij spelenderwijs de differentiaal diagnostiek van psychiatrische aandoeningen kunnen oefenen.
