Inleiding:

In dit artikel wordt ingegaan op argumenten, die de noodzaak van structurele docenttrainingen in het medisch opleidingscontinuüm onderstrepen. Aan de hand van de literatuur komen enkele rollen, modellen en domeinen aan de orde, die onderscheiden kunnen worden in relatie tot klinische docenttaken en er worden voorbeelden van trainingsprogramma’s voor docenten gegeven.

Beschouwing:

De continue veranderende context waarin opgeleid wordt en de moderne inzichten in de aanpak van onderwijs en opleiding brengen met zich mee, dat een herbezinning op de rol van de arts als docent en opleider op z’n plaats is. Vanuit verschillende invalshoeken worden inhoudelijke elementen aangegeven voor didactische programma’s en wordt de relevantie voor de praktijk onderbouwd.

Conclusie:

Een docent of opleider, die voor die taak geen specifieke scholing heeft gehad, kan die taak bij een hedendaags opleidingscontinuüm voor ‘de arts van straks’ en ‘de specialist van morgen’ niet meer naar behoren uitvoeren. (Zwierstra RP, Fick ThE. Trainingen voor klinische docenten. Tijdschrift voor Medisch Onderwijs 2004;23(1):51-56.)