De door het Centraal College Medische Specialismen (CCMS) gemaakte keus voor competentiegericht opleiden leidt tot grote veranderingen in de wijze waarop specialisten opgeleid worden. Een arts c.q. specialist moet natuurlijk in de eerste plaats medisch vakman zijn, maar hij moet in zijn beroepsuitoefening tevens goed kunnen communiceren met de patiënt, samen kunnen werken met collega’s, zijn zaken goed georganiseerd hebben, een academisch werk- en denkniveau hebben en bovenal een professional zijn. Deze veranderingen zijn vooral in gang gezet door maatschappelijke ontwikkelingen en veranderd overheidsbeleid, maar worden ook gestuurd door nieuwe onderwijskundige inzichten. Zowel landelijk als regionaal zijn met de modernisering van de medische (vervolg)opleidingen de afgelopen jaren de nodige ervaringen opgedaan. Wetenschappelijke verenigingen, opleiders en opleidergroepen zijn aan de slag gegaan met het maken van competentiegerichte opleidingsplannen, het formuleren van competentiegerichte opleidingsdoelen, het benoemen van opleidingsactiviteiten en met het ontwikkelen van toetsbeleid. In de opleidingspraktijk blijkt steeds vaker behoefte aan onderwijskundige achtergrondinformatie. In dit artikel worden enkele relevante vragen behandeld:

1. wat zijn competenties?
2. waarom competentiegericht opleiden?
3. wat is competentiegericht opleiden?
4. hoe gaat competentiegericht opleiden in de praktijk?