Inleiding:

Om inzicht te krijgen in het huidige onderwijs in de spoedeisende hulp aan de medische faculteiten, is het structurele onderwijs in de spoedeisende geneeskunde aan geneeskundestudenten in Nederland geïnventariseerd.

Methoden:

De inhoud, het type, de plaats in de opleiding en de doeltreffendheid van het onderwijs betreffende spoedeisende hulp werd zowel door documentanalyse als interviews geïnventariseerd.

Resultaten:

In het Raamplan 2001 artsopleiding wordt als eindterm gesteld dat “(…) de arts in staat is basale eerste hulp te verlenen zoals beschreven in Advanced Trauma Life Support (ATLS).” Wat betreft de spoedeisende geneeskunde lopen de door de medische faculteiten geformuleerde doelstellingen uiteen van het opleiden tot het niveau van ‘goed getrainde leek’ tot het niveau van huisarts. Er lijkt soms te weinig tijd in het curriculum te zijn en een tekort aan vakinhoudelijk en didactisch bekwame docenten om dit onderwijs goed te kunnen verzorgen. Er bleek geen toename van het zelfvertrouwen van de ondervraagde jaarvertegenwoordigers gedurende hun opleiding en het vertrouwen in hun capaciteiten om spoedeisende hulp te verlenen aan kinderen was en bleef laag.

Discussie en conclusie:

Er lijkt een verschil te bestaan tussen de vereiste en geconstateerde situatie. Wij pleiten daarom voor aanpassingen in het medisch onderwijs die een niveau bewerkstelligen waarop de kennis en vaardigheden betreffende elementaire eerstehulpverlening en basale reanimatie voldoende zijn om deze ook daadwerkelijk in de praktijk te kunnen toepassen. (Draaisma JMTh, Roest G, Kesteren RG van, Vulto A, mede namens de Commissie Spoedeisende Geneeskunde VVAA. Inventarisatie van het onderwijs in de spoedeisende geneeskunde in de opleiding tot basisarts in Nederland. Tijdschrift voor Medisch Onderwijs 2006;25(3):117-124.)