Samenvatting

Inleiding

Tijdens de stages en het afronden van de masteropleiding doen studenten geneeskunde praktijkervaring op en krijgen zij feedback van de praktijkopleider. Dit kan van invloed zijn op de latere specialisatiekeuze. Hoewel voor de praktijkbeoordeling van studenten criteria beschikbaar zijn, weten we weinig over wat voor de praktijkopleiders doorslaggevend is bij het vormen van een mening over de geschiktheid van de student voor het desbetreffende specialisme. Het doel van onze studie was te achterhalen in welke (kritische) beroepssituatie een praktijkopleider de getalenteerde van de niet-getalenteerde student denkt te kunnen onderscheiden.

Methode

Met gebruikmaking van de Critical Incident Technique (CIT) is in 2009 een onderzoek uitgevoerd binnen vier medische disciplines (Huisartsgeneeskunde, Heelkunde, Interne Geneeskunde, Psychiatrie) en één groep arts-onderzoekers, met een groepsgrootte van steeds vijf tot zes praktijkopleiders. Er zijn 26 semigestructureerde interviews naar critical incidents uitgevoerd, waarvan de resultaten intradisciplinair ter goedkeuring zijn voorgelegd. Handelingsresultaten uit de critical incidents waarover consensus werd bereikt zijn, op basis van het CanMEDS model, geanalyseerd op het soort competentiegebied.

Resultaten

In iedere onderzoeksgroep is consensus bereikt over een minimum set aan critical incidents (drie tot zes critical incidents). De critical incidents waarover consensus is verkregen, zijn gericht op het klinisch en wetenschappelijk handelen, communicatie, leiderschap en samenwerking. De resultaten suggereren dat praktijkopleiders uit verschillende disciplines zich onderscheiden door critical incidents waarin niet-medisch technische competenties van belang zijn.

Conclusie

Voor het ontdekken van talentvolle personen hebben praktijkopleiders slechts enkele critical incidents nodig. Praktijkopleiders uit de medische disciplines letten allen, naast klinisch handelen, ook op communicatief gedrag. Vooral voor praktijkopleiders uit de Huisartsgeneeskunde en de Psychiatrie blijkt communicatie een belangrijke indicator te zijn. De praktijkopleiders uit de overige disciplines onderscheiden zich vooral op de aandacht voor samenwerking en wetenschappelijke activiteiten. Arts-onderzoekers concentreren zich voornamelijk op wetenschappelijke activiteiten en de communicatie daarover. (Krings FJ, Goedhuys J. Focus op talentvolle studenten geneeskunde: waar letten praktijkopleiders op? Tijdschrift voor Medisch Onderwijs 2011;30(6):334-343.)

Summary

Background

During clinical clerkships, medical students have experiences in clinical practice where they receive feedback from supervisors. This can affect their choice of specialty for postgraduate training. Despite the existence of selection criteria, little is known about which factors affect the opinions of supervisors regarding the suitability of students for a specialty. The aim of our study was to identify (critical) incidents that helped supervisors to distinguish between talented and non-talented students.

Methods

In 2009, we conducted a study using the Critical Incident Technique in four medical disciplines (general practice, surgery, general medicine, psychiatry) and among a group of physician-researchers. Each group consisted of 5-6 supervisors. We conducted 26 semi-structured interviews focusing on critical incidents, followed by intra-disciplinary consensus rounds. The behaviours identified in this way were labelled using the competencies of the CanMEDS model.

Results

Each group reached consensus on a minimum set of critical incidents (3-6 critical incidents), focusing on the roles of medical expert, scholar, communicator, manager and collaborator. The focus of supervisors on important nonmedical competencies within the critical incidents differed depending on their discipline.

Conclusion

Supervisors needed only a few critical incidents to identify talented students. All the supervisors from the health care disciplines focused on the role of communicator in addition to the role of medical expert. Supervisors in general practice and psychiatry, in particular, considered the role of communicator an important indicator of talent. The supervisors from other disciplines focused also on collaboration and scholarship. Physician-researchers focused mainly on the roles of scholar and communicator. (Krings FJ, Goedhuys J. Focus on talented medical students: which factors determine supervisors’ opinions? Netherlands Journal of Medical Education 2011;30(6):334-344.)