Samenvatting

E-learning wordt op diverse plekken ingezet in het medisch onderwijs. De vraag is of het leereffect ervan ook aangetoond kan worden en of dit vergelijkbaar is met bijvoorbeeld contactonderwijs. Aan de hand van een bespreking van twee omvangrijke meta-analyses, waarbij leereffecten van instructie met e-learning worden vergeleken met klassikale instructie, wordt de conclusie getrokken dat e-learning een volwaardig alternatief is voor klassikaal opleiden. Dit geldt voor instructievormen die zijn gericht op kennis, vaardigheden of gedrag; voor initiële opleidingen of werkplekopleiden; voor een breed (niet uitsluitend medisch) terrein. E-learning kan zelfstandig of aanvullend op contactonderwijs worden ingezet.

Tegen de achtergrond van deze positieve resultaten, en van de voordelen van e-learning voor de medische setting (flexibel, multimediaal leren, met standaardinhouden die voor iedereen toegankelijk zijn), is het opvallend dat e-learning niet intensiever wordt gebruikt. Aan de hand van een analyse van faal/succesfactoren voor implementatie worden aanbevelingen gedaan die betrekking hebben op de aansluiting van e-learning toepassingen op de omgeving en op het proces van implementatie. (Dankbaar MEW. De effectiviteit van e-learning en de implementatie in het medisch onderwijs. Tijdschrift voor Medisch Onderwijs 2009;28(5):212–222.)

Summary

E-learning (or Webbased Instruction) is currently used in various domains of medical education. The question is whether it has demonstrable learning effects and whether the results are comparable with those of face-to-face methods. Based on the results of two meta-analyses comparing learning effects of e-learning and classroom-based approaches, we conclude that e-learning has outcomes that are comparable with those of classroom-based teaching. This conclusion applies to education aimed at knowledge, skills or behaviour, preclinical education and workplace-based education as well as to a broad, not exclusively medical, domain. E-learning can be used as the main educational approach or as a supplement to face-to-face instruction. In vieuw of these findings and the known advantages of e-learning for the clinical setting (flexibility, use of multimedia, standardisation of content, accessibility) it seems surprising that e-learning is not applied more extensively. Based on analysis of factors that determine success and failure of e-learning, recommendations are made for adaptation of e-larning applications to medical learning environments and for the implementation of e-larning methods. (Dankbaar MEW. The effectiveness of e-learning and its implementation in medical education. Dutch Journal of Medical Education 2009;28(5):212-222.)