Samenvatting

Gespreksvaardigheden leren met behulp van een computer lijkt paradoxaal. Computerondersteund onderwijs (COO) heeft echter — naast de bekende voordelen zoals individualiteit en flexibiliteit van leermomenten en leertraject — een aantal specifieke voordelen voor het leren van gespreksvaardigheden. Vaardigheidstraining kent een cognitieve component en een ervaringscomponent. In COO kunnen hiervoor dezelfde vier onderwijsmethoden worden gebruikt die ook in conventioneel vaardigheidsonderwijs worden toegepast: instructie, videovoorbeelden, oefenopdrachten en feedback. Het schaarse onderzoek naar de effectiviteit van COO laat positieve resultaten zien. Geconcludeerd wordt dat COO voor het leren van gespreksvaardigheid aantrekkelijke kenmerken heeft, maar aangevuld moet worden met ervaringsleren via rollenspelen. Ongeacht het type training, is de motivatie van de student om de verworven vaardigheden in de praktijk toe te passen en de vertrouwde routine te doorbreken een belangrijke barrière voor gedragsverbetering. Deze factor is wellicht van groter belang bij het bereiken van gedragsverandering dan het type training.

Summary

Computer-assisted communication skills training sounds paradoxical, because computers lack human qualities. However, computer-assisted instruction (CAI) offers specific advantages for communication skills training, in addition to its well-known general advantages, such as individualised approach and flexibility in planning and pace. Communication skills training involves both cognitive and experiential learning modalities. CAI programmes can incorporate the four educational methods that are commonly used in conventional communication skills training: instruction, video-examples, practice questions, and feedback. Scarce research of the effectiveness of CAI in teaching communication skills reveals positive effects. It is concluded that CAI has attractive elements for teaching communication skills, but should be supplemented by experiential learning, such as role play. An important barrier to improving behaviour is the learner’s motivation and ability to change routine behaviour. The effect of motivation may outweigh that of the type of training where behavioural changes are concerned.