Context / probleemstelling of aanleiding
Context/probleemstelling of aanleiding:
Het urologische vaardigheidsonderwijs (UVO) is sinds 2014 een verplicht onderdeel van de urologische medische vervolgopleiding. UVO is een op simulatie gebaseerd curriculum en combineert de ontwikkeling van theoretische kennis met praktische training van urologische basisvaardigheden. Dit onderwijs werd in 2013 ontwikkeld volgens het backward design-principe van Wiggins en McTighe(1). Trainingsmodules bestaan uit online theoretische activiteiten en praktische onderdelen waarin vaardigheden worden getraind in een simulatieomgeving begeleid door een ervaren uroloog(2). In de modules komen vaardigheden zoals nier- blaas en prostaat echografie, basis laparoscopie en robotchirurgie, elektrochirurgie, acute penispathologie, transurethrale resectie van de prostaat (TURP) en flexibele ureterorenoscopie (URS) aan bod.
Belangrijke kenmerken van het UVO zijn: (1) training van technische en niet-technische urologische basisvaardigheden; (2) opleiden in de lokale ziekenhuisomgeving; (3) kleine groepen; (4) gebruik van peer teaching en deskundige supervisie; en (5) jaarlijkse herhaling. Het UVO-curriculum wordt landelijke gecoördineerd, maar lokaal uitgevoerd, zodat deelnemers ervaring kunnen opdoen met de apparatuur in het eigen ziekenhuis. In 2015 won deze curriculumherziening de onderwijsinnovatieprijs van de NVMO.
Beschrijving van de interventie/innovatie:
Geluiden over wisselende tevredenheid 10 jaar na invoering van het UVO waren aanleiding voor een formele evaluatie.
We hebben een online vragenlijst via Qualtrics verstuurd naar 248 voormalig deelnemers, 93 AIOS urologie en naar 48 opleiders/plaatsvervangend opleiders. De vragenlijst is gebaseerd op de vragenlijst van de Vries et. al.(2). De stellingen werden gescoord van (1= helemaal eens en 5=helemaal oneens). De vragen die daarin centraal stonden waren: (1) Hoe hebben deelnemers het UVO ervaren? (2) Welke verbeterpunten zien voormalig deelnemers van het UVO?
Ervaringen/analyse van de implementatie:
De response rate was 45%. Deelnemers zien het nut van basisvaardighedentraining (M= 1.53). De lokale ziekenhuisomgeving lijkt hiervoor niet de meest geschikte plek (M=2.93). Redenen hiervoor zijn slecht gemotiveerde opleiders, modules die niet toereikend zijn en te kleine groepen om het onderwijs voor te organiseren. Desalniettemin werd het opleiden in kleine groepen als positief ervaren (M=2.04). Deskundige supervisie blijkt essentieel, maar ontbrak soms (M=1.33). Peer teaching werd als niet nuttig beschouwd (M=3.2). De jaarlijkse herhaling werd als wisselend positief beschouwd (M=2.82).
In het algemeen waren de (voormalig) AIOS kritisch op het UVO. Aangedragen oplossingen o.a. UVO vroeger in de opleiding, meer diepgang en betere begeleiding.
Lessons learned (implicaties voor de praktijk):
Op basis van de ervaringen van de afgelopen 10 jaar zal het UVO in 2025 drastisch herzien worden, namelijk in landelijke setting , vroeger in de opleiding en met minder herhaling. De positieve elementen zoals de opbouw en kleine groepen zullen gehandhaafd worden, maar er zal meer diepgang worden aangebracht.
Referenties (max. 2):
Referenties:
1. Wiggins G, McTighe J. Understanding by Design. NJ: Prentice Hall: Upper Saddle River; 2001.
2. de Vries AH, van Luijk SJ, Scherpbier AJJA, Hendrikx AJM, Koldewijn EL, Wagner C, et al. Highacceptability of a newly developed urological practical skills training program. BMC Urol. 2015 Dec 4;15(1):93.
