Context / probleemstelling of aanleiding
Context/probleemstelling of aanleiding:
Diagnosefouten kunnen leiden tot grote gevolgen voor patiënten, waarbij ze vaker dan andere soorten fouten bijdragen aan het overlijden van patiënten1. Het gebruik van claimcasuïstiek uit een database met aansprakelijkheidsclaims over diagnosefouten lijkt een veelbelovende methode om het klinisch redeneren (KR) onderwijs te verbeteren. Foutieve voorbeelden lijken in het algemeen het leren te verbeteren, echter het toevoegen van (informatie over) een aansprakelijkheidsclaim kan een diepere negatieve emotionele respons uitlokken die het leren zou kunnen belemmeren 2. In deze studie onderzochten wij of de wetenschap dat een diagnosefout leidde tot een aansprakelijkheidsclaim invloed heeft op de diagnostische accuraatheid en het zelfvertrouwen in de gestelde diagnose van AIOS Huisartsgeneeskunde tijdens KR onderwijs. Daarnaast werd de acceptatie van het gebruik van foutieve aansprakelijkheidsclaim-casuïstiek voor KR geëvalueerd.
Beschrijving van de interventie/innovatie:
In de eerste sessie van dit twee-fase, within-subjects experiment, werden eerstejaars AIOS-huisartsgeneeskunde (n=81) random geprimed met zowel 2 casussen mét diagnosefout die eindigde in een aansprakelijkheidsclaim als 2 casussen mét diagnosefout maar zónder aansprakelijkheidsclaim, afkomstig uit de claimdatabase van de VvAA (beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar). De deelnemers beoordeelden de casussen op geschiktheid voor KR. In de tweede sessie losten zij 4 nieuwe casussen op met dezelfde diagnoses, waarbij diagnostische accuraatheid werd gemeten middels 3 parameters. Daarnaast rapporteerden zij hun zelfvertrouwen in de door henzelf gestelde diagnose. In beide sessies werd de casuïstiek gemengd met 4 verschillende fictieve neutrale fillercasussen. Geschiktheidsscores en diagnostische accuraatheidsscores werden vervolgens vergeleken tussen de diagnoses die waren gezien mét aansprakelijkheidsclaim en diagnoses die waren gezien zónder aansprakelijkheidsclaim met een repeated measures ANOVA.
Ervaringen/analyse van de implementatie:
Er werden geen significante verschillen gevonden in diagnostische accuraatheidsscores en in het gerapporteerde zelfvertrouwen in de diagnose tussen de casuïstiek mét en zónder aansprakelijkheidsclaims. Algemene geschiktheidsscores voor (foutieve) casuïstiek mét en zónder aansprakelijkheidsclaims waren vergelijkbaar en namen significant toe met hogere opleidingsniveaus (dwz. bachelor, master, huisartsenopleiding). Het toevoegen aansprakelijkheidsclaims werd geschikter geacht voor gevorderde studenten, zoals huisartsen in opleiding.
Lessons learned (implicaties voor de praktijk):
Aansprakelijkheidsclaim-databases kunnen worden gebruikt als bron voor het verrijken van het KR-curriculum met een verscheidenheid aan foutieve ‘illness scripts’, wat het klinisch redeneeronderwijs kan verbeteren. Voor gevorderde studenten kan een beschrijving van de aansprakelijkheidsclaim zelf worden toegevoegd, aangezien dit geen invloed lijkt te hebben op de diagnostische
Referenties (max. 2):
Zwaan L, de Bruijne M, Wagner C, et al. Patient record review of the incidence, consequences, and causes of diagnostic adverse events. Arch Intern Med. 2010;170(12):1015-1021.
McConnell MM, Monteiro S, Pottruff MM, et al. The Impact of Emotion on Learners’ Application of Basic Science Principles to Novel Problems: Acad Med. 2016;91:S58-S63.
