Public Health in het medisch onderwijs in Nederland en Duitsland

Informatie
Auteurs
M Jambroes
M. Wijnen-Meijer
N Sapoutzis
Organisatie
Health protection authority Hochtaunuskreis
Technische Universitat Munchen
UMC Utrecht
Congres
Heilige huisjes - Congres 2020
Context / probleemstelling of aanleiding

Context/probleemstelling of aanleiding:

Public Health is een essentieel onderdeel van het gezondheidszorgsysteem en concentreert zich op de gezondheid van de bevolking als geheel. De huidige COVID-19-uitbraak benadrukt het belang van public health als onderdeel van de geneeskunde opleiding. In Nederland is de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport verantwoordelijk voor public health. Volgens de wet zijn alle Nederlandse gemeenten verplicht om public health taken uit te voeren. Hoewel Duitsland al in de 19e eeuw een hoofdrolspeler was op het gebied van public health, heeft dit onderwerp in de in de naoorlogse periode aanzienlijk aan betekenis verloren. Het beleeft nu een renaissance in de traditionele deelgebieden, zoals epidemiologie, preventieonderzoek en onderzoek naar het gezondheidssysteem. Op nationaal niveau is het ministerie van Gezondheidszorg verantwoordelijk, en op lokaal niveau het „Gesundheitsamt“.

Beschrijving van de interventie/innovatie:

In Nederland is Sociale geneeskunde een verplicht onderdeel van het medisch curriculum, waarbij veel studenten ook een coschap doen, en in het nieuwe ‘Raamplan’ krijgt preventie nog meer aandacht. De sociale geneeskunde is één van de 34 medische vervolgopleidingen. Van alle geregistreerde medische specialisten zijn er ongeveer 4000 (7%) geregistreerd in de sociale geneeskunde; als bedrijfsarts, verzekeringsarts of arts maatschappij & gezondheid. In Duitsland komt het onderwerp zeer beperkt aan bod in de basisopleiding geneeskunde. Naast een paar colleges (in totaal 4-6 uur), wordt het op een paar universiteiten alleen als keuzevak aangeboden. Ook in Duitsland wordt gewerkt aan een nieuw „Raamplan“. In het eerste ontwerp daarvan wordt voorgesteld dat de sociale geneeskunde als longitudinale leerlijn een plek krijgt in het curriculum. Voor de specialisatie in de sociale geneeskunde, bestaat er zowel een medische vervolgopleiding, als diverse masteropleidingen, waarvan de inhoud en kwaliteit sterk varieert.

Ervaringen/analyse van de implementatie:

Uit recent onderzoek blijkt dat slechts een klein deel van de laatstejaarsstudenten geneeskunde de voorkeur geeft aan een carrière in de sociale geneeskunde. Toch is de sociale geneeskunde, na huisartsgeneeskunde en psychiatrie, qua omvang het derde specialisme in Nederland.

Ondanks het belang van de sociale geneeskunde en de actuele aanwezigheid in de media, staat het in Duitsland nog altijd in de schaduw van de andere medische vakgebieden. Door de beperkte aandacht voor het onderwerp tijdens de basisopleiding en de lagere salarissen ten opzichte van andere specialismen, hebben artsen (te) weinig belangstelling om in dit vakgebied te werken.

Lessons learned (implicaties voor de praktijk):

Public health is een belangrijk onderdeel van de geneeskunde maar is niet in alle landen geborgd in de medische opleiding. Om de volksgezondheid nationaal en internationaal te bevorderen is het belangrijk om artsen voldoende op te leiden in public health. Daarom is internationale uitwisseling van kennis en ervaring in het opleiden van artsen in public health van belang.

Referenties:

Banner
Banner
Banner

Zorgverleners voor de wereld van morgen

15 en 16 mei Hotel Zuiderduin in Egmond aan Zee