Context / probleemstelling of aanleiding

Context/probleemstelling of aanleiding:

Bij het monitoren van de kwaliteit van de medische vervolgopleidingen wordt het handelen van supervisoren meegewogen. Een bekend instrument om de kwaliteit van supervisie te meten, is de MCTQ. Het terugkoppelen van de resultaten kan via verschillende gespreksmodellen. Bij een aantal opleidingen (A, B en C) hebben we ervaring opgedaan met een verdiepend gesprek tussen AIOS en alle leden van de opleidingsgroep na afname van de MCTQ.

Beschrijving van de interventie/innovatie:

Een drie/viertal AIOS-vertegenwoordigers ging in wisselende samenstelling in duo’s, het gesprek aan met stafleden. De gesprekken verschilden in:

De grootte van de groep stafleden waarmee het duo in gesprek ging; met individuele stafleden (A), duo’s stafleden (B) of een groep van gemiddeld 7 stafleden (C). De stafleden van opleiding B motiveren elkaar als duo om met leerdoelen aan de slag te gaan.

De voorbereiding voorafgaande aan de gesprekken. De AIOS en stafleden van opleidingen A en B ontvingen een feedbacktraining. De AIOS van opleidingen A en B hebben daarnaast als voltallige groep aanvullende feedback op elk staflid verwoord. Voor opleiding C waren de resultaten van de MCTQ de basis voor het gesprek (scores en narratieve feedback). AIOS van opleiding C hebben deze feedback gecategoriseerd naar gespreksthema’s.

Ervaringen/analyse van de implementatie:

De feedbacktrainingen werden over het algemeen gewaardeerd door AIOS en stafleden. De feedback werd genuanceerd geformuleerd en de gesprekken leverden waardevolle inzichten en gespreksthema’s op. Echter, enkele stafleden gaven aan zich kwetsbaar te voelen vanwege eerdere negatieve ervaringen met de MCTQ. De gesprekken met individuele stafleden/duo’s kostten daarnaast veel tijd en er zat soms te veel tijd tussen de terugkoppeling van de resultaten en het gesprek.

Lessons learned (implicaties voor de praktijk):

Om de gesprekken optimaal te laten verlopen, adviseren wij:

Vooral in te zetten op het gesprek over de narratieve feedback en minder op scores op gesloten vragen;

Feedback te categoriseren (opleiding C) of als AIOS-groep aanvullend feedback te formuleren (opleidingen A en B). Dit maakt feedback breed gedragen en leidt tot nieuwe invalshoeken. Categorisering van narratieve feedback van opleiding C liet zien dat AIOS supervisoren bijvoorbeeld ook feedback geven op interpersoonlijke kwaliteiten (cf. Mainhard et al., 2009);

AIOS en staf te trainen in het geven en ontvangen van feedback. Dit dient niet alleen de kwaliteit van de feedback, het geeft ook een signaal dat AIOS en staf dit zorgvuldig willen doen.

Referenties:

Mainhard, T., Rijst, van der, R., Tartwijk, van, J., & Wubbels, T. (2009). A model for the supervisor-doctoral student relationship, Higher Education, 58, p. 359-371.