Hoe ervaren geneeskundestudenten in transitie naar arts de ontwikkeling van hun voorschrijfcompetenties?

Informatie
Auteurs
A.M. Woltman
F.V.R. van Rosse
J. Versmissen
M.L.A. Heijkoop
P.H.M. van der Kuy
Organisatie
Erasmus MC
Congres
Zorgverleners voor de wereld van morgen - Congres 2025
Context / probleemstelling of aanleiding

Context/probleemstelling of aanleiding:

Het Raamplan Artsenopleiding 2020 stelt dat een basisarts in staat moet zijn om op een bekwame en veilige manier geneesmiddelen voor te schrijven en te controleren (1). Recent afgestudeerde artsen ervaren echter dat ze onvoldoende zijn voorbereid op het voorschrijven van geneesmiddelen en dat ze deze competentie pas daadwerkelijk in de klinische praktijk leren (2).

Het doel van deze studie is om in kaart te brengen hoe geneeskundestudenten in transitie naar arts de ontwikkeling van hun voorschrijfcompetenties ervaren en welke leeractiviteiten bijdragen aan het bekwaam worden hierin.

Beschrijving van de interventie/innovatie:

We voeren een longitudinale interviewstudie uit. Deelnemers worden tweemaal geïnterviewd: een keer tijdens een coschap in de laatste fase van de master en een tweede keer wanneer ze drie tot zes maanden werkervaring hebben als arts. Interviewtranscripten worden inductief gecodeerd, gevolgd door thematische analyse.

Ervaringen/analyse van de implementatie:

We hebben tot nu toe 22 interviews afgenomen met studenten. De vervolginterviews zullen vanaf oktober 2024 afgenomen worden. Onderstaande resultaten zijn gebaseerd op een voorlopige analyse van 6 interviews met studenten.

Deelnemers hebben verschillende percepties over welke vaardigheden nodig zijn om een bekwaam voorschrijver te zijn. De meeste deelnemers noemen het klinisch redeneerproces van het kiezen van een geneesmiddel wat geschikt is voor je patiënt, en het schrijven van het daadwerkelijke (elektronisch) recept.

Daarnaast beschouwen de meeste deelnemers farmacotherapie als een onderbelicht onderwerp in de opleiding. De landelijke farmacotherapie eindtoets halverwege de master wordt ervaren als een stok achter de deur om voor dit onderwerp te gaan studeren.

Ook ervaren deelnemers weinig mogelijkheden om tijdens de coschappen te oefenen met het maken van farmacotherapeutisch beleid en het voorschrijven van geneesmiddelen. Hierdoor voelen ze zich niet voorbereid op deze taak. Het coschap huisartsgeneeskunde is het eerste en vaak enige moment dat studenten zelf mogen voorschrijven. Deelnemers ervaren het zelf een keuze maken voor een geneesmiddel en deze voorschrijven als cruciaal leermoment.

Lessons learned (implicaties voor de praktijk):

Het is nodig om meer leerkansen te creëren in het geneeskundecurriculum, zodat studenten op een veilige wijze kunnen groeien in hun bekwaamheid in het voorschrijven van geneesmiddelen. Leermomenten in zowel het onderwijs als tijdens de coschappen dragen hier aan bij. Hierbij dient er aandacht te zijn voor het farmacotherapeutisch redeneren en het elektronisch voorschrijven, maar ook het voorlichten van patiënten en het evalueren van gestarte geneesmiddelen.

Referenties (max. 2):

1. van de Pol M, Hacfoort M. Raamplan Artsenopleiding 2020. Nederlandse Federatie van Universitair Medische Centra; 2020.

2. Illing JC, Morrow GM, Rothwell nee Kergon CR, Burford BC, Baldauf BK, Davies CL, et al. Perceptions of UK medical graduates’ preparedness for practice: a multi-centre qualitative study reflecting the importance of learning on the job. BMC Med Educ. 2013;13:34.

Banner
Banner
Banner

Zorgverleners voor de wereld van morgen

15 en 16 mei Hotel Zuiderduin in Egmond aan Zee