Context / probleemstelling of aanleiding
Context/probleemstelling of aanleiding:
Het huidige zorgsysteem is in toenemende mate gespecialiseerd met specifieke verwijzingen en individuele poliklinische doelstellingen. Ondanks een holistische kijk van veel artsen heeft medicatie veiligheid en met name de zorg rondom niet-ernstige maar voor de patiënt hinderlijke bijwerkingen (zoals diarree en orthostatische hypotensie) een ondergeschikte rol. Ons eerdere pilot onderzoek naar een interprofessioneel studententeam polyfarmacie (ISP) toonde aan dat dit team tijdens een medicatieanamnese goed in staat was om bijwerkingen op te sporen en een individueel medicamenteus beleid te maken. Onze huidige studie is opgezet om de meerwaarde van het ISP-team bovenop de huidige zorg te evalueren om zo het aantal en de ernst van de bijwerkingen 3 maanden na een polibezoek te verminderen.
Beschrijving van de interventie/innovatie:
Het ISP is gestart met een gerandomiseerde gecontroleerde studie waarbij een variabel team bestaande uit geneeskunde, verpleegkundig specialisten en farmaciestudenten wekelijks twee van de vier poliklinische patiënten op de geheugenpoli zien voor een medicatiereview. Na een medicatie-anamnese (met aandacht voor bijwerkingen), medicatiereview en voorbespreking, worden de medicatie-adviezen door het ISP-team overgedragen tijdens het multidisciplinair overleg (MDO) en ingevoerd in de digitale status. Van elk patiënten bezoek wordt het aantal en de ernst (gebaseerd op Common Terminology Criteria for Adverse Events) van de bijwerkingen van de controle groep (arts zonder ISP-team) en interventiegroep (arts met ISP-team) vergeleken met een gouden standaard (2 klinisch farmacologen). Drie maanden na het versturen van de correspondentiebrieven wordt telefonisch contact opgenomen met alle patiënten om hen te vragen over de aanwezigheid en de ernst van de bijwerkingen.
Ervaringen/analyse van de implementatie:
Er zijn 200 patiënten (100 controle / 100 interventie) geïncludeerd. In totaal zijn 231 bijwerkingen (103 = controle, 128 = interventie) gevonden door de gouden standaard. Het ISP-team benoemde 91% (n=116) van de bijwerkingen tijdens het MDO. De correspondentiebrieven van de interventie groep bevatte uiteindelijk ruim 100% meer interventies (n=65) gericht op het verminderen van bijwerkingen dan de controlegroep (n=29). Drie maanden na het polibezoek waren er significant minder bijwerkingen in de interventiegroep (65/128 = 49% reductie) dan in de controlegroep (83/103 = 19% reductie). Ook de ernst van de nog overgebleven bijwerkingen was in de interventiegroep significant lager (controlegroep n=83: Graad 2.89 vs interventiegroep n=63: Graad 2.31 [1-5 min/max]).
Lessons learned (implicaties voor de praktijk):
De resultaten laten zien dat de toevoeging van een ISP-team bovenop de huidige zorg een effectieve manier is om de aanwezige bijwerkingen in kaart te brengen en de klachten optimaal medicamenteus te behandelen. Wij motiveren anderen om vergelijkbare projecten op te starten zodat studenten real-life klinisch onderwijs krijgen en tegelijkertijd een waardevolle bijdrage kunnen leveren aan de zorg.
