Context / probleemstelling of aanleiding

Context/probleemstelling of aanleiding:

Sinds 2015 is in het master curriculum van het Radboudumc Nijmegen gestart met een digitale klinisch redeneren toets (DKRT). Wereldwijd wordt er steeds meer gebruik gemaakt van combinaties van vraagvormen, waarvan de waarde van de combinatie nog onvoldoende is onderzocht.[1, 2] De DKRT in Nijmegen bestaat eveneens uit een combinatie van vraagvormen om de verschillende deelvaardigheden van het klinisch redeneren in kaart te brengen.[3] Wat voegt deze DKRT toe aan het toetsprogramma van klinisch redeneren vaardigheden? Ter exploratie hebben we een vergelijking gemaakt tussen de resultaten van de DKRT en die van de interuniversitaire voortgangstoets (iVGT).

Beschrijving van de interventie/innovatie:

Voor deze studie zijn studenten geïncludeerd uit de eerste 11 maandelijkse cohorten van 30 studenten in het mastercurriculum Geneeskunde in Nijmegen. De DKRT bestaat uit de volgende vraagvormen: script concordance test vragen (SCT), comprehensive integrated puzzles (CIP), extended matching vragen (EMQ), multiple choice vragen (MCQ) en open vragen met een korte – en lange antwoordoptie (SAQ/LAQ). De resultaten van studenten op de DKRT hebben we vergeleken met die van de corresponderende iVGT, een vierjaarlijkse toets met 200 MCQs die deels ook klinisch redeneren vaardigheden toetst.

Ervaringen/analyse van de implementatie:

In totaal zijn 304 studenten geïncludeerd. Achtereenvolgens hebben we gevonden dat er een correlatie coëfficiënt bestaat van respectievelijk 0.475 (p<0.001), 0.491 (p<0.001) en 0.603 (p<0.001) voor de DKRTs van de eerste drie episodes van het mastercurriculum met de corresponderende iVGT resultaten. Studenten werden aan de hand van hun resultaten voor beide toetsen opgedeeld in vier percentielgroepen (0-10, 11-50, 51-90, 91-100). Geen van de studenten met de laagste percentielgroep op de ene toets scoorde in de hoogste percentielgroep op de andere toets en vice versa. Ook werd er gezien dat studenten die gemiddeld lager scoorden op de DKRT ook significant lager scoorden op de iVGT

Lessons learned (implicaties voor de praktijk):

Dit onderzoek laat zien dat er overeenkomsten zijn tussen de inhoud van – en de resultaten op de DKRT en de iVGT. De mate van correlatie in scores laat zien dat deze overlap niet volledig is. De DKRT kan hierom een goede toevoeging vormen op het toetsprogramma naast de iVGT voor het toetsen van klinisch redeneren vaardigheden van masterstudenten. Meer onderzoek is reeds in uitvoering om met behulp van Kane’s validity perspective de verdere toegevoegde waarde van de DKRT te onderzoeken.

Referenties:

van Bruggen, L., et al., Preferred question types for computer-based assessment of clinical reasoning: a literature study. Perspect Med Educ, 2012. 1(4): p. 162-71.Young, M.E., et al., How Different Theories of Clinical Reasoning Influence Teaching and Assessment. Acad Med, 2018. 93(9): p. 1415.