E-CLINIC, DE ONLINE VIRTUELE DIERENARTSEN PRAKTIJK. Leidt meer oefening met klinisch redeneren tot meer zelfvertrouwen bij de student Diergeneeskunde?

Informatie
Auteurs
A. Spruijt
B. Swildens
C.M. Westermann
E. Mulders
L.E. Vermunt
R. Hollebooom
Organisatie
Universiteit Utrecht
Congres
Samen leren, samen werken - Congres 2023
Context / probleemstelling of aanleiding

Context/probleemstelling of aanleiding:

Als dierenarts is klinisch redeneren een onmisbare vaardigheid die veel en gevarieerde oefening vereist. De stap tussen toepassen van deze vaardigheid op een papieren casus of op real live patiënten blijkt groot voor studenten. Dit komt onder andere doordat er in real live naast redeneren ook veterinair gehandeld moet worden, vaak onder gerede tijdsdruk en er ook druk kan zijn vanuit eigenaren. Door het aanbieden van virtuele patiënten willen we redeneervaardigheden en klinisch zelfvertrouwen van de student vergroten en het gat tussen theoretische cases en real live patiënten verkleinen. In de online praktijk kunnen studenten oneindig, in eigen tempo en zonder bijkomende druk van eigenaren oefenen.

Beschrijving van de interventie/innovatie:

e-Clinic is een internationaal initiatief waar wereldwijd verschillende faculteiten Diergeneeskunde aan meedoen. Het programma toont een online dierenartsen praktijk, die een interactieve, immersieve en levensechte omgeving nabootst, met een aanbod van allerlei verschillende patiënten en klachten, verrijkt met een variatie aan beeldmateriaal.

Per patiënt wordt een compleet onderzoek van anamnese tot en met therapieplan doorlopen, waarbij keuzes die gemaakt worden direct invloed hebben op de gezondheidsstatus van de patiënt en het beschikbare budget. Aan het doorlopen van de cases wordt een gezamenlijk moment met een docent gekoppeld om de gemaakte keuzes te bespreken en hier feedback op te ontvangen.

Middels een pilot studie, met een ingangs- en exit enquête, is gekeken naar het gebruik en de vermeende effectiviteit van het programma in de perceptie van studenten. Het responspercentage was resp. 17% en 26%. Inmiddels is de enquête ook bij 46 andere studenten uitgezet.

Ervaringen/analyse van de implementatie:

Studenten vinden het programma eenvoudig in gebruik (n=58; 4,1/5), en zien het als zinvolle hulp als oefening voor klinisch redeneren (4,1/5). Echter, scoort het zelfstandig gebruik een 2,8/5. Studenten willen discussiëren over het redeneerproces dat zij hebben gekozen.

De conclusie van deze pilot is dat het gebruik van het programma zeer zinvol lijkt, maar idealiter gekoppeld moet worden aan een onderwijsmoment.

Lessons learned (implicaties voor de praktijk):

Bij de implementatie is er waarschijnlijk onvoldoende ruchtbaarheid gegeven aan het programma, wat het lage respons percentage zou kunnen verklaren. Aanwezigheid van een goed geïnstrueerde docent bij de eerste opstart zou een deel van de problemen kunnen voorkomen.

In de vervolgstudie willen wij meer inzetten op het effect van dit programma op het klinisch zelfvertrouwen.

Referenties (max. 2):

Edelbring S. et al. Integrating virtual patients into courses: follow-up seminars and perceived benefit. BMC Med. Educ. 2012; 46: 417-425

Kononowicz AA. et al. Virtual patients-what are we talking about? A framework to classify the meanings of the term in healthcare education. BMC Med Educ. 2015;15(1):11

Banner
Banner
Banner

Zorgverleners voor de wereld van morgen

15 en 16 mei Hotel Zuiderduin in Egmond aan Zee