Context / probleemstelling of aanleiding

Context/probleemstelling of aanleiding:

Met de komst van een diversere samenleving worden diversiteit en inclusie steeds vaker belangrijke speerpunten van geneeskundeopleidingen. Diversiteit verwijst naar verschillen in culturele, etnische, sociaaleconomische achtergronden, genders, religies, functiebeperkingen, en seksualiteit. Diversiteit is aanwezig in de academische omgeving waaraan enerzijds geneeskundestudenten deelnemen en anderzijds patiënten. Geneeskundestudenten moeten competenties ontwikkelen om aan diverse patiëntenpopulaties adequate zorg te verlenen.

Inclusief onderwijs verwijst naar een veilige academische omgeving waarin alle geneeskundestudenten, ongeacht hun achtergrond, geaccepteerd en gerespecteerd worden, en dezelfde kansen krijgen om op een succesvolle manier hun opleiding af te ronden.

Omdat diversiteit en inclusie ook een belangrijke plek krijgen in het nieuwe Raamplan is het belangrijk om diversiteit en inclusie in de opleiding te waarborgen. Maar hoe dat kan worden gemonitord, welke instrumenten opleidingen al in handen hebben en welke instrumenten nog ontwikkeld moeten worden is onbekend.

Beschrijving van de interventie/innovatie:

Er is geïnventariseerd welke instrumenten de geneeskundeopleiding van de UvA heeft om diversiteit en inclusie in het curriculum na te kunnen gaan en of deze instrumenten ook ingezet worden om te sturen op diversiteit en inclusie. Daarnaast is d.m.v. literatuurstudie geïnventariseerd welke instrumenten aanvullend kunnen zijn.

Ervaringen/analyse van de implementatie:

De volgende instrumenten kunnen worden gebruikt: Nationale Studenten Enquête (NSE) heeft vragen aan studenten met een functiebeperking, de Kengetallen Universitair Onderwijs (KUO) meet studiesucces van (niet-westerse) studenten, programmaevaluaties hebben de vraag ‘de opleiding heeft bijgedragen aan mijn maatschappelijk verantwoordelijkheidsbesef’), en vragenlijsten van de studentenraad bevatten vragen over sociale veiligheid. Onderwijsdatabestand 1cHO maakt het mogelijk om het aandeel (niet)westerse studenten in de opleiding te inventariseren.

Er zijn verschillende checklists om diversiteit als onderwerp in het curriculum te inventariseren bv de C2ME checklist (Sörensen et al. 2019) en om intersectionaliteit na te gaan (Muntinga et al. 2016). Daarnaast zijn er vragenlijsten die culturele competenties van geneeskundestudenten meten (Seeleman et al. 2014).

Lessons learned (implicaties voor de praktijk):

De data zou nog bruikbaarder zijn als antwoorden van studenten gekoppeld kunnen worden aan sociodemografische data, zoals etnische achtergrond, gender, 1e generatie student. Dit is mogelijk als studenten toestemming geven om data te koppelen via hun studentennummer maar wordt vaak niet gedaan.

Instrumenten zouden meerdere aspecten van diversiteit tegelijk kunnen meten, in plaats van zich te richten op 1 aspect (bv functiebeperking). Er is een gebrek aan instrumenten/vragen, bv over discriminatie, uitsluiting.

Referenties:

Sörensen et al. Need ensuring cultural competence in medical programmes. BMC Med Educ. 2019

Muntinga et al. Toward diversity-responsive medical education. Adv Health Sci Educ Theory Pract. 2016.