Context / probleemstelling of aanleiding
Context/probleemstelling of aanleiding:
De gezondheidszorg wordt steeds complexer en vraagt om samenwerking tussen professionals van verschillende beroepsgroepen. Interprofessioneel onderwijs bereidt studenten hierop voor. Naast het interprofessioneel leren ‘in het klaslokaal’ willen we studenten leren samenwerken in de praktijk. Hier is (nog) geen standaard voor omdat iedere praktijksituatie te maken heeft met een eigen (interprofessionele) setting (in type zorg, patiënten, professionals, specialismen, overleg en processen). Om interprofessioneel praktijkleren duurzaam te implementeren op afdelingen is het belangrijk hier op aan te sluiten. Wij ontwikkelden een interprofessionele leerafdeling bij en met de afdeling kinderpsychiatrie van het UMC Utrecht. Doel was om het interprofessioneel leren van studenten te integreren in de stages; de innovatie duurzaam te laten zijn en supervisoren zo min mogelijk extra te belasten.
Beschrijving van de interventie/innovatie:
Op de afdeling kinderpsychiatrie doen studenten geneeskunde, verpleegkunde, psychologie en social work hun praktijkstage/co-schap; samen vormen zij het interprofessionele studententeam (‘IPL team’) en krijgen zij over een periode van 8 weken de zorg over een ‘eigen’ patiënt. Ze bespreken hun patiënt wekelijks in het multidisciplinaire overleg (MDO) en bereiden dit gezamenlijk voor (in overleg met hun supervisoren). Naast monoprofessionele supervisie krijgen de studenten wekelijks interprofessionele supervisie. In deze reflectieve bijeenkomst bespreken de studenten het MDO na en reflecteren ze op hun samenwerking. Daarnaast verzorgt het onderwijscentrum 1x per 4 weken interprofessioneel onderwijs waar wordt stilgestaan bij het leerklimaat en bij wat de studenten nodig hebben om optimaal (samen) te leren.
Ervaringen/analyse van de implementatie:
De ontwikkeling van de IPL is een nauwe samenwerking geweest van het onderwijscentrum en de supervisoren op de afdeling. Een periode van ruim een jaar is nodig geweest om ook na de implementatie de werkvormen te verfijnen en nog beter aan te laten sluiten bij de praktijk. Veel studenten zijn positief, vinden het vaak een waardevolle aanvulling op hun stage, ze leren over de taken en verantwoordelijkheden van de andere professies, ervaren hoe het is om samen te werken, vragen te stellen, kunnen oefenen om een meer actieve rol in te nemen etc. De supervisoren zijn ook steeds enthousiaster geworden en hebben de interprofessionele dimensie aan de stages volledig omarmd.
Lessons learned (implicaties voor de praktijk):
Vind balans tussen standaard-werkwijzen en persoonlijke invulling en stijl (van m.n. de interprofessionele supervisie). Voor de supervisoren is het prettig om de begeleiding te doen op een manier die bij ze past; voor de studenten is belangrijk te weten wat er van ze verwacht wordt.
Vind balans tussen ‘iets extra’s’ aanbieden en de extra belasting die dit oplevert voor de studenten en begeleiders.
Begin bij een enthousiasteling/trekker op de afdeling (met eigenaarschap) om de anderen mee te krijgen en steeds weer het belang over te brengen van interprofessioneel leren.
Referenties (max. 2):
Interprofessional Education Collaborative (2016). Core competencies for interprofessional collaborative practice: 2016 update. Washington DC: Interprofessional Education Collaborative.
Oosterom N, Floren LC, Ten Cate O, Westerveld HE. A review of interprofessional training wards: Enhancing student learning and patient outcomes. Med Teach. 2019;41(5):547-554. doi:10.1080/0142159X.2018.1503410
