De effectiviteit van coaching in het verminderen van loopbaankeuzestress onder geneeskundestudenten

Informatie
Auteurs
A.H. Fris
A.J. van Hooft
E.M. van Vianen
M. de Hoog
P.J. de Pagter
Organisatie
Erasmus MC
Erasmus MC Sophia Kinderziekenhuis
Universiteit van Amsterdam
Congres
Gelijke kansen in het gezondheids zorgonderwijs - Congres 2024
Context / probleemstelling of aanleiding

Probleemstelling (inclusief theoretische onderbouwing en onderzoeksvraag/vragen):

Een meerderheid van masterstudenten geneeskunde ervaart stress bij het maken van een loopbaankeuze (bijv. het kiezen van een specialisme)1. Zelfs na het afstuderen is ongeveer 15% van de studenten onbeslist over de richting die zij op willen in hun loopbaan2. Hoewel onderzoekers pleiten voor meer loopbaanondersteuning voor geneeskundestudenten ontbreekt momenteel kennis over de effectiviteit van specifieke interventies. Deze studie heeft als doel te onderzoeken of coaching effectief is in het verminderen en/of voorkomen van stress bij het nemen van loopbaankeuzes en hoe. Wij verwachten dat coaching loopbaankeuzestress vermindert door een verheldering van het zelfconcept (bijv. meer inzicht in eigen waarden en interesses), een toename in loopbaankeuze zelf-effectiviteit (d.w.z. het vertrouwen in het vermogen om loopbaanopties te verkennen en -keuzes te maken), en een vermindering in ervaren tijdsdruk om een loopbaankeuze te maken.

Methode:

Startende masterstudenten geneeskunde werden vóór hun eerste coschap uitgenodigd om zich in te schrijven voor een coaching traject en deel te nemen aan het bijbehorende onderzoek. Coaches in het programma hadden een medische achtergrond.

Om de effectiviteit van coaching te onderzoeken maakten we gebruik van een randomized waitlist-control trial (RCT) design. Dat wil zeggen, studenten die besloten deel te nemen werden willekeurig ingedeeld in de interventiegroep of in de wachtlijst-controlegroep. Voordat deelnemers hiervan op de hoogte werden gesteld, vulden zij een eerste vragenlijst in (T1). Vervolgens startte de interventiegroep direct met het coaching traject. Drie weken na afloop van het traject werd de nameting verstuurd (T2). De interventiegroep kreeg na 8.5 maanden een uitnodiging voor het invullen van de nameting (T2). De steekproef bestond uit 224 deelnemers, 94 in de interventiegroep en 130 in de wachtlijst-controlegroep.

Het onderzoeksmodel werd met behulp van een multilevel pad model getoetst, rekening houdend met de clustering van de data. Ook controleerden wij voor geslacht. Paden tussen conditie (wachtlijst-controlegroep of interventiegroep) en de mediatoren werden getoetst. Daarnaast werden paden van de mediatoren en geslacht naar loopbaankeuzestress getoetst. Als laatst werd ook het directe pad van conditie en geslacht naar loopbaankeuzestress getoetst en de indirecte effecten van conditie op loopbaankeuzestress via de mediatoren.

Resultaten (en conclusie):

Studenten die hoger scoorden op het hebben van een helder zelfconcept en loopbaankeuze zelf-effectiviteit hadden minder loopbaankeuzestress dan studenten die hierop lager scoorden. Naarmate studenten meer tijdsdruk ervaarden hadden ze meer loopbaankeuzestress.

Coaching had een significant positief effect op loopbaankeuze zelf-effectiviteit.. Het indirecte effect van coaching op loopbaankeuzestress via loopbaankeuze zelf-effectiviteit was ook significant. Coaching had geen effect op het hebben van een helder zelfconcept en het ervaren van tijdsdruk. Ten slotte bleef de relatie tussen coaching en loopbaankeuzestress significant wanneer werd gecontroleerd voor de mediatoren.

Discussie (beschouwing resultaten en conclusie in het kader van de theorie):

Deze studie toont aan dat coaching een effectieve interventie is om geneeskundestudenten te ondersteunen in het loopbaankeuzeproces. Coaching geeft studenten vertrouwen in hun loopbaankeuze- en verkenningsvaardigheden en dit vermindert de stress over het maken van een loopbaankeuze. Geneeskundeopleidingen kunnen daarom individuele coaching aanbieden aan studenten met als doel hun loopbaanontwikkeling te ondersteunen. Opvallend was dat, controlerend voor de mediatoren, de relatie tussen coaching en loopbaankeuzestress significant bleef. Dit wijst erop dat coaching via aanvullende mechanismen loopbaankeuzestress beïnvloedt. Toekomstig onderzoek kan deze aanvullende mechanismen blootleggen. Daarnaast is het van belang dat er meer inzicht wordt verkregen in de coacheigenschappen die nodig zijn voor effectievere coaching, waarbij studenten geholpen worden hun zelfconcept te ontwikkelen en met tijdsdruk om te gaan.

Referenties:

1van Aken E, Groen M, Sandkuyl S. Beroepskeuze, veel twijfel en keuzestress onder geneeskundestudenten. 2019. https://degeneeskundestudent.nl/wp-content/uploads/ 2020/07/Onderzoeksrapport-Beroepskeuze-2.pdf. Accessed 24 Sep 2021.

2Alers M, Pepping T, Bor H, Verdonk P, Hamberg K, Lagro-Janssen A. Speciality preferences in Dutch medical students influenced by their anticipation on family responsibilities. Perspect Med Educ. 2014;3:443–54.

Banner
Banner
Banner

Zorgverleners voor de wereld van morgen

15 en 16 mei Hotel Zuiderduin in Egmond aan Zee