Context / probleemstelling of aanleiding
Context/probleemstelling of aanleiding:
Innovatieve oplossingen voor complexe problemen in de zorg vereisen interdisciplinaire samenwerking en adaptieve expertise, ofwel het vermogen om nieuwe, complexe problemen in veranderende situaties te kunnen oplossen.1 Geneeskundeopleidingen zullen dokters moeten voorbereiden op deze vaardigheden. In het kader van de alliantie van het UMC Utrecht, Universiteit Utrecht, Technische Universiteit Eindhoven (TU/e) en Wageningen University & Research (WUR) werd daarom interdisciplinair, challenge-based projectonderwijs ontwikkeld in het domein van gezondheid(szorg), voor masterstudenten van deze studierichtingen.
Beschrijving van de interventie/innovatie:
In 2019-2020 is een pilot gedraaid met twaalf masterstudenten van de medische research master SUMMA (UMCU/UU), biomedische wetenschappen (UMCU/UU) en Biomedical Engineering (TU/e). Momenteel draait de tweede versie waaraan tevens studenten van Nutrition&Health (WUR) deelnemen (totaal 84 studenten). In groepen van 5-6 personen, waarin alle disciplines vertegenwoordigd zijn, werken de studenten aan een oplossingsrichting voor een complex patiënt-geïnitieerd gezondheidsvraagstuk. Om creativiteit en adaptieve expertise te stimuleren, is gekozen voor patiëntproblemen waarvoor nog geen bestaande oplossing is. Elk groepje wordt begeleid door een tutor, getraind in de stadia van interdisciplinair samenwerken.2 Het onderwijs bestaat uit plenaire sessies en tutorbijeenkomsten. Gedurende het project worden de ideeën getoetst bij patienten, specialisten/experts en ondernemers. De beoordeling is opgebouwd uit individuele reflectieverslagen over disciplinaire en interdisciplinaire aspecten, een inhoudelijk projectverslag en een eindpresentatie voor een expertpanel bestaande uit artsen, technici, voedingsdeskundigen en patiënten.
Ervaringen/analyse van de implementatie:
In de reflectieverslagen uit de pilotstudie werd door vrijwel alle studenten benoemd dat zij nu beter in staat waren andere perspectieven in te nemen op een probleem. Met name de studenten geneeskunde waren positief over de ervaring met creatief nadenken. Ondanks de fysieke afstand en de duur van het project (3 EC verspreid over 4 maanden) lukte het de studenten om het project gaande te houden. De meeste moeite hadden de studenten met de initiële fase, waarin de gezamenlijke “taal” voor het project en de probleemdefinitie werden ontwikkeld.
Lessons learned (implicaties voor de praktijk):
Structurele implementatie van interdisciplinair, challenge-based projectonderwijs in het geneeskundecurriculum en andere instituten kent vooral praktische hindernissen (verschillen in roostering, EC en vergoedingssystematiek van docenten). Training van tutoren is noodzakelijk voor het expliciteren van de stadia in interdisciplinaire samenwerking.
Gezien de positieve resultaten van dit interdisciplinair challenge-based projectonderwijs wordt nu gewerkt aan vertaling naar het reguliere geneeskundecurriculum, om zo bij te dragen aan een nieuwe generatie professionals, die in staat is effectieve oplossingen te genereren voor complexe problemen in het gezondheidsdomein.
Referenties:
van der Schaaf M, et al. The call for Adaptive Professionals. Working and developing in times of uncertainty and rapid change. Tijdschrift voor Human Resource Development, 33 (3), pp. 8-13.
Repko, AF, and Szostak R. Interdisciplinary Research: Process and Theory; Third Ed. Los Angeles: SAGE, 2017.
