Context / probleemstelling of aanleiding

Probleemstelling:

Studenten ervaren substantiële niveaus van burnout tijdens hun studie. Deze burnout symptomen lijken deels veroorzaakt te worden door de hoogte van studie-eisen en deels door persoonlijke aspecten die het effectief omgaan met de studie-eisen belemmeren. In deze studie richten we ons op de vraag hoe persoonlijke eisen van studenten samenhangen met de perceptie van de studieomgeving en met de ervaring van burnoutsymptomen. Persoonlijke eisen worden geconceptualiseerd als alle aspecten van het zelf die individuen dwingen om onevenredig veel energie te steken in hun werk ten opzichte van de uitkomsten en/of hen belemmeren om succesvol om te gaan met hun omgeving en die daarom gepaard gaan met psychische en/of fysieke kosten.

Met als theoretische basis het Job Demands-Resources model (JD-R model) en het Transactionele Stressmodel zijn de volgende hypothesen opgesteld:

Studenten met hoge persoonlijke eisen ervaren meer burn-out symptomen omdat ze meer elementen in hun studie als veeleisend ervaren (mediatiehypothese).

Associaties tussen studie-eisen en burnout kunnen sterker zijn voor studenten met hoge versus lage persoonlijke eisen (moderatie hypothese).

Deze studie draagt op drie manieren bij aan de literatuur. Ten eerste vergroten we ons inzicht in de etiologie van (studenten)burnout. Ten tweede introduceren we persoonlijke eisen in het JD-R model door een theoretisch onderbouwde conceptualisering van persoonlijke eisen te bieden en de evidente plaats ervan binnen het JD-R model empirisch te testen. Ten derde dragen we bij aan de toolkit van professionals die verantwoordelijk zijn voor de preventie, behandeling en begeleiding van studenten met burn-out klachten.

Methode:

De samenstelling van de vragenlijst vond plaats in twee fasen. In de eerste fase werden semi-gestructureerde groepsinterviews afgenomen om te achterhalen welke persoonlijke eisen en studie-eisen relevant waren voor de masterstudenten die deelnamen aan dit onderzoek. De resultaten van de groepsinterviews werden geanalyseerd met behulp van directed content analysis. Op basis van deze resultaten werd een vragenlijst ontwikkeld. Negentienhonderdvijfenvijftig studenten werden via e-mail uitgenodigd om deel te nemen aan het onderzoek (respons 30%). De gegevens werden geanalyseerd met latente moderatie- en mediatieanalyses in Mplus.

Resultaten (en conclusie):

De resultaten laten een positief verband zien tussen persoonlijke eisen en burnout (β = 0,45, b = 0,60, t = 11,572, p < 0,001) evenals een positief verband tussen studie-eisen en burnout (β = 0,41, b = 0,60, t = 11,572, p < 0,001). Dit suggereert dat studenten meer burnout symptomen ervaren naarmate de persoonlijke eisen en studie-eisen toenemen. Verder wijzen de resultaten op een indirect verband tussen persoonlijke eisen, via studie-eisen, op burnout (β = 0,19, b = 0,26, t = 5,29, p < 0,001). De aldus verkregen gegevens ondersteunden hypothese 1. De relatie tussen studie-eisen en burn-out werd niet gemodereerd door de persoonlijke eisen van studenten.

Discussie :

Hoewel slechts enkele studies het construct van persoonlijke eisen hebben onderzocht, suggereren de resultaten van de huidige en eerdere studies dat persoonlijke eisen kunnen worden beschouwd als een voorspeller van het waargenomen niveau van studie-eisen, die indirect het risico op burnout verhoogt. Toekomstig onderzoek moet uitwijzen of bij opname van andere persoonlijke eisen in het onderzoek, de resultaten voor de moderatie hypothese hetzelfde zijn. Deze resultaten wijzen op het belang van het opnemen van persoonlijke eisen als factor voor het begrijpen van de etiologie van burnout in de context van een studie- (of werk-) omgeving.

Referenties:

Guglielmi, D.; Simbula, S.; Schaufeli, W.B.; Depolo, M. Self-efficacy and workaholism as initiators of the job demands-resources model. Career Dev. Int. 2012, 17, 375–389, doi:10.1108/13620431211255842.

Barbier, M.; Hansez, I.; Chmiel, N.; Demerouti, E. Performance expectations, personal resources, and job resources: How do they predict work engagement? J. Work Organ. Psychol. 2013, 22, 750–762, doi:10.1080/1359432x.2012.704675.