Context / probleemstelling of aanleiding

Context/probleemstelling of aanleiding:

Huisartsen en kinderartsen zijn beiden verantwoordelijk om optimale zorg aan acuut zieke kinderen te verlenen. Toch worden kinderartsen en huisartsen tijdens hun medische vervolgopleidingen niet samen, intraprofessioneel, opgeleid. Zij blijven ieder op hun eigen eiland en worden opgeleid binnen hun eigen context met hun eigen teams. Een goede samenwerking is echter essentieel; het maakt een zorgproces efficiënter en kan zelfs levensreddend zijn. Daarom hebben wij een onderwijsinterventie ontwikkeld en geanalyseerd om aios huisartsgeneeskunde en aios kindergeneeskunde samen op te leiden in de zorg voor acuut zieke kinderen.

Beschrijving van de interventie/innovatie:

Onze onderwijsinterventie bestaat uit 3 elementen:

AIOS huisartsgeneeskunde en AIOS kindergeneeskunde worden gekoppeld aan elkaar en zien als duo gezamenlijk zieke kinderen in elkaars context: de huisartsenpost, spoedeisende hulp, kinderpolikliniek en huisartspraktijk.

Het AIOS koppel bespreekt de leerervaring met elkaar aan de hand van een klinische praktijkbeoordeling (KPB) gericht op het samenwerkingsproces.

Tijdens onderwijsbijeenkomsten vindt gezamenlijke reflectie plaats over het samenwerkingsproces en leerervaringen in de praktijk met alle deelnemende aios en supervisoren.

Inzichten over hoe AIOS leerden samenwerken middels deze interventie vond plaats door middel van een kwalitatieve analyse van de ingevulde KPB’s. en focusgroepinterviews. Voor de thematische analyse maakten wij gebruik van de theorie van Boundary Crossing (Akkerman 2011), die vier leermechanismen (identificatie, coördinatie, reflectie en transformatie) onderscheidt in het leren samenwerken.

Ervaringen/analyse van de implementatie:

Uit onze analyse bleek dat bij de verschillende onderwijselementen verschillende leermechanismen domineerden. Zo leidde het beoordelen van zieke kinderen in elkaars setting vooral tot het opnieuw bewust worden van elkaars professionele identiteit (identificatie). Dit was voor AIOS een aanleiding om na te denken hoe door bijvoorbeeld efficiëntere communicatie de coördinatie rondom acuut zieke kinderen verbeterd kon worden (coördinatie). Het invullen van de KPB gaf aanleiding tot het uitwisselen van perspectieven en inzichten over elkaars rol (reflectie). De onderwijsbijeenkomsten waren een belangrijke aanzet om te komen tot veranderingen in het samenwerkingsproces (transformatie). Hierin is de rol van de supervisor belangrijk.

Lessons learned (implicaties voor de praktijk):

Van het eigen eiland afgaan en oversteken naar elkaars context helpt in het leren samenwerken. Bij de opzet van de interventie is het belangrijk om kritisch stil te staan bij wat men wil dat er bereikt wordt in het leren samenwerken en wat de verwachtingen zijn van beide kanten .

Peer-learning is een interessante en voor AIOS motiverende methodiek om te leren samenwerken. Voor transformatie van het samenwerkingsproces is peer-learning niet afdoende en is de rol van de supervisor belangrijk. Verder onderzoek hoe deze rol geoptimaliseerd kan worden is noodzakelijk.

Referenties (max. 2):

Akkerman S, Bakker A. Boundary Crossing and Boundary Objects. Review of Educational Research. 2011;81(2):132-69.