Context / probleemstelling of aanleiding

Probleemstelling (inclusief theoretische onderbouwing en onderzoeksvraag/vragen):

Interprofessionele feedback geeft AIOS een ander perspectief op hun functioneren dan mono-professionele feedback. Verschillende studies laten zien dat interprofessionele feedback daardoor bijdraagt aan de ontwikkeling van AIOS én de samenwerking en communicatie met zorgprofessionals verbetert. Studies laten echter ook zien dat een interprofessionele feedbackdialoog nog niet vanzelfsprekend is, dat feedbackinterventies moeilijk implementeerbaar zijn en niet altijd effectief. De vraag is welke rol de omgeving hierin speelt.

Een feedbackdialoog is effectiever dan het uitwisselen van schriftelijke feedback. In het geval van artsen en verpleegkundigen is dit nog belangrijker, omdat ze andere werkroutines en werkdoelen hebben. Praten over de betekenis van feedback is daarom cruciaal. Dit vraagt echter van de AIOS en de zorgprofessional dat ze agency ervaren om actief deel te nemen aan deze dialoog. Agency gaat over de perceptie van agent op de eigen capaciteiten en de mogelijkheden in de omgeving om actie te ondernemen (Aspbury-Miyanishi, 2022). De omgeving benaderen we vanuit een socio-ecologisch perspectief, waarin de nadruk ligt op de patronen van sociale interacties waarin mogelijkheden voor een feedbackdialoog gecreëerd kunnen worden (Ajjawi et al., 2017). We onderscheiden verschillende typen van sociale interacties: die tussen AIOS en de zorgprofessional (microsysteem), andere relevante interacties die de AIOS heeft (mesosysteem), de interacties waarin de AIOS niet deelneemt, maar die van invloed zijn op de ervaren agency door het beleid dat ze creëren (exosysteem), de interacties die van invloed zijn door de normen en waarden die erin gecreëerd worden (macrosysteem) en het gegeven dat sociale interacties kunnen veranderen doorheen de tijd (chronosysteem). Doel van dit onderzoek is in kaart brengen welke mogelijkheden voor interprofessionele feedbackdialogen gecreëerd (kunnen) worden die de ervaren agency van AIOS en zorgprofessionals om deel te nemen aan een feedbackdialoog kunnen stimuleren.

Methode:

In interviews met AIOS (n=9) en zorgprofessionals (n=9) is gevraagd welke aspecten zij ervaren als stimulerend en belemmerend ervaren voor het voeren van een interprofessionele feedbackdialoog. De interviews zijn uitgetypt en thematisch geanalyseerd. Dat betekent dat elke mogelijkheid als eenheid van analyse is genomen. Op die manier ontstonden kwalitatieve codes, die vervolgens gegroepeerd zijn. De onderzoeksvraag is beantwoord door de verschillende mogelijkheden (en belemmeringen) op een geaggregeerd niveau te presenteren. Hiervoor zijn de genoemde mogelijkheden gegroepeerd per systeem.

Resultaten (en conclusie):

De belangrijkste uitkomst is dat de verschillende systemen invloed uitoefenen op de ervaren agency bij AIOS en zorgprofessionals. Zo spelen het expertiseniveau en de attitude van zorgprofessional een rol (microsysteem), de wijze waarop de opleider interprofessionele feedback ophaalt (mesosysteem), het portfolio en feedbacktools die door curriculumontwikkelaars worden ontwikkeld, maar ook hoe de dag eruitziet op een afdeling en hoe zorgprofessionals geroosterd worden (exosystemen). Ook de feedbackcultuur, druk van patiëntenzorg en percepties op hiërarchie zijn van invloed (macrosysteem). Tegelijkertijd blijkt dat zowel AIOS als zorgprofessionals meer agency ervaren om in dialoog te treden bij beginnende AIOS of AIOS die net nieuw op een afdeling zijn (chronosysteem).

Discussie (beschouwing resultaten en conclusie in het kader van de theorie):

De resultaten laten allereerst zien dat als we agency willen begrijpen en interprofessionele feedbackdialogen stimuleren, we genoeg aandacht moeten hebben voor de context. Voor onderzoek betekent dit dat als we effectiviteit van feedbackinterventies willen onderzoeken, we ook meer meso- en macrotheorieën nodig hebben. Ook heeft deze studie voor het eerst aandacht voor ervaren agency van de feedbackgever, in dit geval de zorgprofessional. Dit is typisch voor interprofessionele feedback, waarin de gever geen rol heeft waarin het geven van feedback vanzelfsprekend is.

Referenties:

Ajjawi, R. et al. (2017). Contextual influences on feedback practices: An ecological perspective. (In Scaling up assessment for learning in higher education (pp. 129–143). Singapore: Springer).

Aspbury-Miyanishi, E. (2022). The affordances beyond what one does: Reconceptualizing teacher agency with Heidegger and Ecological Psychology. Teaching and Teacher Education, 113(103662). DOI 10.1016/j.tate.2022.103662