Samenvatting
Vanuit politieke argumenten zijn in Groningen in een ‘grijs verleden’ de paraklinische basisvakken klinische farmacologie, medische microbiologie, pathologie en medische genetica bij het co-assistentschap huisartsgeneeskunde ondergebracht. Afnemende waardering voor de paraklinische onderdelen heeft in 1997/1998 geleid tot een facelift van het co-assistentschap. Het werd verlengd tot vier weken. Door de klinische farmacologie en medische microbiologie te behandelen in de vorm van casuïstiek en/of receptenbespreking werd aansluiting bewerkstelligd van de paraklinische vakken bij de doelstellingen van het co-assistentschap huisartsgeneeskunde.
De belangrijkste conclusies zijn dat interdisciplinair onderwijs in de klinische fase een functie heeft bij het plaatsen van praktische problemen in een meer theoretisch kader, maar geen doel op zich moet worden. Bovendien moeten paraklinische basisvakken in de klinische fase aansluiten bij de doelstellingen van het co-assistentschap waarin ze gegeven worden. De vorm van casuïstiek- en/of receptenbespreking is een goede vorm, die aansluit bij de vragen, problemen en moeilijkheden die de co-assistenten tijdens de stage ervaren.
Summary
Computer-assisted communication skills training sounds paradoxical, because computers lack human qualities. However, computer-assisted instruction (CAI) offers specific advantages for communication skills training, in addition to its well-known general advantages, such as individualised approach and flexibility in planning and pace. Communication skills training involves both cognitive and experiential learning modalities. CAI programmes can incorporate the four educational methods that are commonly used in conventional communication skills training: instruction, video-examples, practice questions, and feedback. Scarce research of the effectiveness of CAI in teaching communication skills reveals positive effects. It is concluded that CAI has attractive elements for teaching communication skills, but should be supplemented by experiential learning, such as role play. An important barrier to improving behaviour is the learner’s motivation and ability to change routine behaviour. The effect of motivation may outweigh that of the type of training where behavioural changes are concerned.
